Τόσες μέρες και νύχτες ανακυκλώνω τις σκέψεις και τις κινήσεις μου. προσπαθώ να βρω μια σταθερότητα σε όλα αυτά αλλά δεν τα καταφέρνω. δεν φταίω. απλά δεν γίνεται. χρειάζεται χρόνος. είναι ο μόνος που δεν ελένγχω.
Ανάμεσα σε σκόνες, πράγματα παρατημένα στη μέση του καθιστικού, οσμές απο φρεσκοβαμμένους τοίχους,
σκισμένους φακέλους απο λογαριασμούς,
έχω ξαπλώσει στο στρώμα και κοιτώ το ταβάνι συλλογισμένη..
¨όλα θα πάνε καλά"
γιατί
εισπράτω γύρω μου τόση θετική ενέρεγεια και βοήθεια, που ενώ προσπαθώ να την αποτυπώσω με λέξεις,
δεν καταφέρνω (πάλι) να βρώ τις σωστές.
ψάχνοντας μια νύχτα στην οθόνη, έχοντας ¨κατεβάσει¨το διακόπτη του μυαλού, ακούγοντας μονάχα ένα cd που θα το ακούω καιρό..
κατάφερα και βρήκα τις λέξεις και την εικόνα που αναζητούσα..
(η φωτογραφία απο το δίκτυο. πρόκειται για μια κοντινή λήψη σε ένα νορβηγικό δάσος.)
