Μοιάζω με ένα μικρό κόκκινο φουρφούριστη μέση ενός καταπράσινου λιβαδιού.
κάνω κύκλους όποτε νιώθω τον άνεμο ή τις ανάσες αυτών που πραγματικά ζωντανέυουν
τις κινήσεις των άκρων μου..
την ημέρα σε βλέπω να κοιμάσαι, να ξυπνάς, να πλένεσαι, να πίνεις καφέ,
να κατηφορίζεις ψάχνοντας με το βλέμμα στον ορίζοντα να βρείς τη θάλασσα..
στριφογυρίζουν τα φύλλα μου..
στέλνουν μηνύματα με τον άνεμο
ένα φιλί στο μάγουλο, ένα μικρό χάδι στο εσωτερικό της παλάμης
ένα μικρό παίξιμο στο δεξί βλέφαρο
έρχεσαι κάπου κάπου και ξαπλώνεις στις παρυφές μου
ακουμπώντας το κεφάλι σου μαλάκα χωρίς να θέλεις να με ενοχλήσεις
απλά να με αισθάνεσαι
βυθίζεσαι στις χρωματιστές σκέψεις σου
που μοιάζουν με κούνιες πάνω απο κύματα
τα βράδυα στριφογυρίζουν πάλι τα φύλλα μου
αναγνωρίζω αυτό το φύσημα
είναι η ανάσα σου
τόσο ζεστή
δεν σε βλέπω πουθένα
αλλά
νιώθω πως μ'αγαπάς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου