Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

walking in my sleep

Είδα στον ύπνο μου ότι μου κρατούσες τα χέρια.. άνοιξα αργά τα μάτια ακούγοντας τον ήχο της μουσικής που λειτουργεί ως ξυπνητήρι.. ο στίχος μου χάιδευε τα βλέφαρα κρατώντας την επαφή με τον ονειρόκοσμο..

"..είσαι ένα αίνιγμα που δεν θα λύσει κανείς.."

πίεσα τα δάκτυλα μου στη μέση της παλάμης να νιώσω το σφυγμό μου..

"..κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη.."

Κάθησα και σημείωσα όλους όσους τσακώθηκα,ενόχλησα και πλήγωσα:
-εσύ δεν φταίς γιατί λείπεις
-εσύ δεν φταίς γιατί δεν θα αλλάξεις ποτέ
-εσύ δεν φταίς γιατί δεν σ'ακούω
-εσύ φταίς γιατί δεν σε νιώθω όταν σε έχω ανάγκη
-εσύ φταίς γιατί ζείς μονάχα στ'όνειρο..

Ανηφορίζω με αργά βήματα χαμογελώντας στη νύχτα. έχω για οδηγό μου εκείνο τ΄όνειρο κι αυτούς που ενόχλησα/πλήγωσα κι όμως πάλι μου χαμογελάνε..

..κι ύστερα πιο δυνατά η μουσική..

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

bliss off my sunday

Τις κυριακές σηκώνομαι ότι ώρα θέλω.πίνω δύο καφέδες (ο πρώτος απλά αποχαιρετά τον ύπνο που προηγήθηκε..),ο δέυτερος σίγουρος,προετοιμάζει τις αισθήσεις μου για την νέα μέρα..
Αν μένεις θεσ/νίκη ή αθήνα τις κυριακάτικες εφημερίδες μπορείς να τις έχεις κι απο το βράδυ του σαββάτου, ειδάλλως κάνεις βολτίτσα στο περίπτερο με καρό μπιτζαμούλα,ανακατεμένο μαλλί και γυαλιά ηλίου!
Πρωινό,μουσική απαραίτητη,ενημερωθήκαμε και για το τί γίνεται στον κόσμο(μας) και ξεκινάει η ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τα φιλαράκια για τρίτο καφεδάκι και λουκούλεια γεύματα κυριακής...

κάπου εδώ η ιστορία αλλάζει..

Αυτήν την κυριακή(12.10.08) θα πιώ τον πρώτο καφέ σπίτι.μετά θα κατηφορίσω πλατεία αριστοτέλους..με ερμού 51 στο αγαπημένο στέκι..
Οι φίλοι μου θα είναι εκεί.
Η συνταγή δεν αλλάζει.και καφές(μοναδικός..)και gourmet καταστάσεις..και coctail stories..και μουσικές out OFF your mind..

αυτή την κυριακή..find your bliss..

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Συλλεκτικό

Η βροχή πέρασε και τα ξέπλυνε όλα.

Ένα μπέρδεμα,μια παρεξήγηση,ένα κόλλημα,δυό εικόνες που θέλω να ξεχάσω και ένα αρχείο της ζωής μου που πετάχτηκε στον κάδο ανακύκλωσης...τα είχανε "βρει" σε μια γωνιά του μυαλού μου..τέσσερις μέρες απλά τα παρατηρούσα.την πέμπτη έβρεξε πολύ.και τα ξέπλυνε όλα.έχω μια κρυφή πίστη στη βροχή..που δεν με προδίδει ποτέ.

την επόμενη μέρα όλα ήταν διαφορετικά.